Levensthema eenzaamheid. Kunnen jullie ons helpen hier inzicht in te krijgen? Welk doel dient dit de persoon, de mensen en de maatschappij?
- Annemieke van Leeuwen
- 18 apr
- 5 minuten om te lezen
Deze reading is van 16 april 2025.
In een groepsreading stemmen alle aangesloten readers zich af op dezelfde vraag. Hieronder de antwoorden per reader.
Reader 1:
Het antwoord begon met verschillende beelden en gevoelens. Ik voelde en zag de achterhoofdsrand en eind nek/begin schouders en zag en voelde een afscheiding op beide plekken. Kreeg koude rillingen. Ik hoorde de woorden: “Afgescheidenheid, isolatie/isoleren en niet verbonden zijn of voelen.” Tweede beeld dat werd getoond was van een mens die iets vlak voor zijn of haar neus heeft staan (de zogeheten bord voor de kop). Dit ging over niet voldoende zicht hebben of zien wat je voor je hebt. Toen werd ik getrokken naar het gebied van nieren in de rug, dat ging over ‘blijven staan – kracht in de rug vast zetten om staande te blijven’.
Wat kunnen we doen? Ik dacht aan allerlei voorbeelden van mensen die nauwelijks bezoek krijgen, alleen leven, niet in staat zijn zelf ergens naar toe te gaan en nog vele andere voorbeelden die in mijn ogen gaan over eenzaamheid. Toen werd er gezegd: “Er is een verschil tussen eenzaamheid en alleen zijn. Eenzaamheid valt onder de noemer angst, komt voort uit het denken en is mentaal/psychisch. Alleen zijn – weinig contact hebben of voelen gaat over voelen. Vooral verdriet en boosheid en pijn in het hart. Alleen zijn kan wel uitmonden in een idee van eenzaamheid als mensen gaan vergelijken en/of erover nadenken.” Toen voelde ik een zachtere energie in mij.
Waar vraagt dat om, wat is er nodig? “Het vraagt om 'openen'.” Ik zag een beeld van de mens met de verticale uitlijning (in contact met persoonlijke zon/universum/hogere zelf en de aarde). Het openen voelde alsof de poriën werden open gezet. “Wat van binnen zit – de essentie- mag naar buiten komen. De verticale uitlijning is daarbij wel belangrijk -> dit gaat over weten wie je bent, je plek innemen en het geeft stevigheid.“
Wat de doen met dat verdriet, dat groter voelt dan persoonlijk – alsof mensen dat allemaal voelen of meemaken in hun leven. Ik werd getrokken naar de nek en kwam opnieuw bij een andere laag terecht. Ik merkte dat ik verzonk in gedachten: “Als verdriet voelbaar is, is de neiging om afleiding te zoeken (gedachten, doen). Daarmee kom je alleen te staan. Het openen gaat over de verbinding tussen mensen in de ‘wetenschap’ dat IEDEREEN zich wel eens alleen voelt en dit gevoel (her)kent. Iedereen! Dit hoef je niet te verbergen. Het is onderdeel van het mens-zijn."(kippenvel) “Compleet mens zijn. De binnen- en buitenkant. De minder leuke en goede eigenschappen en momenten. Het lichaam is alles bij elkaar (niet alleen ogen, neus, hart, longen enzovoort). Alles bij elkaar vormt het lichaam. Alles tezamen. Ook het kennen van het thema alleen zijn en compleet mens mogen zijn: Dat is Liefde en lief hebben!”

Reader 2:
“Wij ontvangen deze vraag met open armen omdat het een wereldwijd en universeel thema is waar iedereen bewust of onbewust weet van heeft. Wij bedoelen eigenlijk wat iedereen dit voelt maar waar weinig over gesproken wordt." Ik zag een beeld met 1 puntje – in de leegte: symbool voor het gevoel van eenzaamheid. "Laten we beginnen met te zeggen dat gevoel van eenzaamheid een illusie is. En ingebakken zit in de mens. Met een doel. Hoewel we zeggen dat dit een illusie is, wordt dit gevoel wel als heel echt ervaren en als heel scherp. Waardoor het vanuit aards perspectief heel logisch is dat deze vraag wordt gesteld. Het gevoel -zeker als het gedragen wordt- motiveert om te onderzoeken of het wel bestaat. Het stimuleert het onderscheidingsvermogen: wie ben ik, wie is de ander. Wat voel ik in aanwezigheid van de ander, wat voelt de ander? Het vraagt om opening van het hart. Echt het gevoel van eenzaamheid toelaten. Er helemaal mee zijn. Het door je heen laten razen, scherp. Alle kanten op. Je helemaal over laten nemen door het gevoel.
Als je het echt helemaal toelaat zul je merken dat het oplost. Dat je opgenomen wordt in een veld van zuiver, helder licht waar je voelt dat alles en iedereen met elkaar verbonden is en dat er geen eenzaamheid bestaat. Maar zo’n houding vraagt moed en een enorm verlangen naar ziele-groei. Dat is niet iedereen gegeven." Ik zag opnieuw opnieuw het beeld met het puntje, nu met allemaal lijnen en vibrerende golfjes erom heen die het levensveld en verbinding met alles symboliseren. "De mens is het middelpunt. Het doel is voelend weten dat alles met elkaar verbonden is. Niets staat los van elkaar. Het zal ervoor zorgen dat ieder mens een ander als zijn of haar gelijke zal zien. Zal stoppen met veroordelen, stoppen met vergelijken, vervolging, oorlogsvoering zowel in het klein als in het groot. Het tegenovergestelde van eenzaamheid -soms voelt het als afgescheidenheid- is verbondenheid en eenheid en dus liefde en licht. Dat is waar iedereen, ook de aarde, naar verlangt.
Reader 3:
Bij het focussen op het woord eenzaamheid zag ik: ‘Een – Zaam’…. ‘Een – Zijn’ met jezelf. Gevolgd door een beeld waar de vraagsteller ingewikkeld werd in een cocon. En een sjaal die rondom wapperde en streelde.
Na het stellen van de vraag over eenzaamheid voelde ik vanuit het Akasha veld verwarring en verbazing: “Waarom is iedereen hier zo negatief over? In onze ogen bestaat het niet. Het is een illusie. Het is een manier van kijken… Wat is het voor jou? En wie er last van heeft wordt uitgenodigd om te voelen wat dat voor hem/haar betekent. Voelt het als een tekort? Welke behoefte zit daaronder? Wat is het dat je jezelf niet kunt geven? En moet je dat dan buiten jezelf zoeken? In doen bijvoorbeeld? Het lijkt alsof het iets is wat een ander voor jou kan of moet oplossen. Dat je denkt dat dat zo is. Maar heb je al eens onderzocht wat de diepere laag is en wat er onder de eenzaamheid zit? Is het gemis? Is het behoefte aan waardering van anderen? Is het een idee van geen verbinding voeling? En dan is er de volgende stap: stel het vast en omarm het. Het is een situatie. Zo is het. En wat doe je er zelf aan? Zoek zelf naar een oplossing. Vervul jezelf met liefde. Er is voor alles een oplossing. Eenzaamheid is een mindset.”
Wat is de kracht van eenzaamheid? Het antwoord begon met gelach: “leer van jezelf te houden. En word je eigen beste vriend(in). We weten: mensen hebben graag andere mensen om zich heen. Maar dat kan komen nadat je eerst van jezelf hebt leren houden. Als dat niet gebeurt, zal het minder als een gemis voelen als je van jezelf kunt houden. Want dan heb je genoeg aan jezelf."
Wat is het doel van eenzaamheid in de wereld? Dat de mensen leren houden van zichzelf en al het individualisme is een uitnodiging om jezelf te leren kennen en met jezelf leren omgaan.” Er was grote hilariteit en plezier vanuit het Akasha veld en ze riepen: “Iedereen aan de slag!”
Comments